ارز دیجیتال چیست؟
babakzy
0
مدت زمان : 11
ارزهای رمزنگاری شده
ارز دیجیتال نوعی دارایی دیجیتال است که به عنوان واسطه مبادلات طراحی شده است و از قوانین رمزنگاری برای تامین امنیت تراکنش ها، کنترل واحدهای بیشتر آن و تایید انتقال دارایی استفاده می‌کند. بر خلاف سیستم های دیجیتالی متمرکز و بانک های مرکزی، ارزهای دیجیتال یا رمزنگاری شده از کنترل غیرمتمرکز بهره می‌برند.
کنترل غیرمتمرکز هر کدام از ارزهای رمزنگاری شده توسط فناوری دفتر توزیع شده اعمال می‌شود. این فناوری نوعی بلاکچین است که به عنوان یک پایگاه داده برای نگهداری تراکنش های مالی کار می‌کند. بیت کوین اولین نوع از این نرم افزار متن باز بود که در سال 2009 منتشر شد و اولین ارز رمزنگاری شده غیرمتمرکز لقب گرفت. از زمان انتشار بیت کوین، بیش از 4000 آلت کوین (آلت کوین به هر ارزرمزنگاری شده ای بجز بیت کوین اتلاق می‌شود، به عبارت دیگر آن ها آلترناتیوها یا جایگزینی برای بیت کوین هستند.) ایجاد شده اند.
ارزهای رمزنگاری شده به سیستم هایی اطلاق می‌شوند که شش شرط را دارا باشند:
سیستمی که به مرجع و قدرت متمرکز و مرکزی احتیاج ندارد، وضعیت آن از طریق اجماع توزیع شده حفظ می‌شود. سیستمی که دارندگان ارزهای رمزنگاری شده حق مالکیت آن را دارند. سیستم تعریف می‌کند که که آیا واحدهای جدید ارزهای رمزنگاری قابل ایجاد هستند یا خیر.
در صورت امکان ایجاد واحدهای جدید ارزهای رمزنگاری شده، سیستم شرایط ایجاد و نحوه مالکیت واحدهای جدید را تعیین می‌کند. مالکیت ارزهای رمزنگاری شده فقط توسط راه حل های رمزنگاری تحقق می یابد. این سیستم امکان انجام تراکنش ها را به مالکان ارزهای رمزنگاری شده می دهد. در ماه مارس سال 2018، کلمه ارزهای رمزنگاری شده به دیکشنری وبستر اضافه شد.
یک بلاکچین می‌تواند کارکردهای مختلفی غیر از پرداخت داشته باشد، مثلا در برنامه های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود.در این موارد واحدها یا سکه های شبکه بلاکچین را توکن آن شبکه می‌نامند.
معماری ارزهای رمزنگاری شده
ارزهای رمزنگاری شده غیرمتمرکز توسط سیستم های رمزنگاری و با الگوریتم های جمعی اجماع تولید می‌شوند. در سیستم های متمرکز اقتصادی و بانکی مانند سیستم فدرال رزرو، شرکت ها یا دولت ها با چاپ پول های فیات کنترل خود را اعمال می‌کنند. در ارزهای رمزنگاری غیرمتمرکز هیچ نهادی (شرکت یا دولت) نمی‌تواند واحدهای پول جدیدی تولید کند. سیستم فنی غیرمتمرکز که اساس ارزهای رمزنگاری شده را شکل می‌دهد توسط گروه یا فردی با نام ساتوشی ناکاموتو ایجاد شده است.
بلاکچین
اعتبار هر ارز دیجیتال توسط یک بلاکچین تامین می‌شود. بلاکچین لیستی برای ثبت اطلاعات است که بطور مداوم در حال تکمیل شدن است، اطلاعات در بلاک ها ذخیره می‌شوند که این بلاک ها با استفاده از فناوری رمزنگاری به هم مرتبط شده اند. هر بلاک حاوی یک نرخ هش است. نرخ یا قدرت هش، یک واحد اندازه‌گیری است. واحدی برای سرعت فرآیند تکمیل یک کد یا بلاک.
نرخ هش بر اساس هش بر ثانیه (h/s) محاسبه می‌شود. با این طراحی، بلاکچین در برابر دستکاری داده ها مقاوم است. بلاکچین یک دفتر متن باز و توزیع شده است که می‌تواند تراکنش های بین دو نفر را به روشی امن ثبت کند. بلاکچین به عنوان یک دفتر توزیع شده از گره هایی تشکیل شده که بصورت جمعی و طبق الگوی اجماعی اعتبار یک بلاک جدید را تایید یا رد می‌کنند.
پس از ثبت داده ها در بلاکچین، نمی‌توان آن ها را بدون تغییر کلیه بلاک های بعدی تغییر داد که آن هم نیاز به اجماع اکثریت شبکه دارد. بلاکچین ها با طراحی ایمن خود نمونه ای از سیستم های ذخیره داده غیرمتمرکز هستند. اجماع غیرمتمرکز توسط بستر بلاکچین ممکن می‌شود. بلاکچین ها بدون نیاز به واسطه و نهاد متمرکز قدرت، مشکل هزینه اضافی تراکنش ها را برطرف می‌کنند.
استخراج
در شبکه ارزهای رمزنگاری شده، استخراج روشی برای اعتباردهی به تراکنش ها است. برای تلاشی که ماینرها برای استخراج و تایید تراکنش ها انجام می‌دهند، ارزهای رمزنگاری شده را به عنوان پاداش دریافت می‌کنند. این نحوه پاداش دهی با ایجاد انگیزه برای مشارکت در قدرت پردازش شبکه توسط کاربران، هزینه های تراکنش ها را کاهش می‌دهد. نرخ هش که هر تراکنشی را تایید می‌کند با استفاده از دستگاه های ماینری مانند ASIC افزایش می‌یابد.
رقابت خرید دستگاه های ارزان تر و در عین حال کارآمدتر، از روزی که اولین ارز رمزنگاری شده یعنی بیت کوین در سال 2009 منتشر شد، آغاز شد. با جذب روزافزون مردم به ارزهای رمزنگاری شده فرآیند اعتباردهی به تراکنش ها پیچیده تر شده است و ماینرها مجبور هستند مبالغ زیادی را برای استفاده از ASIC های با کارایی بالا سرمایه گذاری کنند. برای راه اندازی فرآیند استخراج ارز دیجیتال دستگاه مناسب، سیستم خنک کنندگی خوب برای غلبه بر میزان گرمای شدید تولیدی توسط دستگاه و هزینه برق مورد نیاز ضروری می‌باشد.
برخی از ماینرها، با تشکیل استخر استخراج، قدرت پردازش خود را در یک شبکه به اشتراک می‌گذارند و پاداش را هم بطور مساوی با توجه به میزان قدرتی که برای پیدا کردن یک بلاک به اشتراک گذاشتند، تقسیم می‌کنند.
کشورهای مختلف رویکردهای متنوعی به این پدیده داشته اند. در فوریه سال 2018 دولت چین معاملات ارز‌‌‌دیجیتال و عرضه اولیه سکه و استخراج را ممنوع اعلام کرد. در سپتامبر 2017، نهادهای چینی بیانیه ای مبنی بر ممنوعیت سازمان ها برای ICO صادر کردند و از پروژه های ICO درخواست کردند که اقدام به بازپرداخت توکن های فروخته شده کنند. این بیانیه همچنین موسسات مالی و موسسات پرداخت غیربانکی را از راه اندازی کسب و کارهای مرتبط با سرمایه گذاری توکن منع میکرد. برخی از ماینرهای چینی به کانادا نقل مکان کردند. همچنین ایسلند نیز بخاطر هزینه برق ارزان به عنوان بهشت ماینرها لقب گرفت.
